Seriale stały się jednym z ulubionych sposobów spędzania wolnego czasu. Produkcje takie jak „Gra o Tron”, „Breaking Bad” czy „Stranger Things” przyciągnęły miliony widzów na całym świecie. Jednak żadna z nich nie wzbudziła takiego zainteresowania i dyskusji jak południowokoreański „Squid Game”. Jak to się stało, że właśnie ten serial zdobył globalną popularność i co czyni go wyjątkowym?
Jak zmienia się nasze podejście do oglądania seriali?
Dzięki platformom streamingowym, takim jak Netflix czy HBO Max, mamy łatwy dostęp do tysięcy godzin rozrywki. Dla wielu ludzi oglądanie seriali stało się codzienną formą relaksu, a czasem nawet sposobem nawiązywania relacji – popularne produkcje stają się tematem rozmów w pracy, w szkołach czy w mediach społecznościowych. „Squid Game” poszedł o krok dalej, poruszając trudne tematy, takie jak dług, nierówności społeczne i desperacja, co pozwoliło mu trafić do widzów na całym świecie.
„Squid Game” – od trudnych początków do globalnego sukcesu
Historia powstania „Squid Game” jest niemal tak fascynująca jak sam serial. Reżyser i scenarzysta Hwang Dong-hyuk wymyślił tę opowieść w 2008 roku, będąc w trudnej sytuacji finansowej. Scenariusz ukończył rok później, ale przez ponad dekadę nikt nie chciał sfinansować produkcji. Powodem były zbyt ryzykowne tematy – brutalność, krytyka kapitalizmu i mroczna wizja ludzkiej natury. Dopiero w 2019 roku Netflix zdecydował się zrealizować projekt, który zadebiutował w 2021 roku i z miejsca stał się światowym fenomenem. W ciągu pierwszych 28 dni od premiery serial obejrzano w 111 milionach gospodarstw domowych, co czyni go jednym z największych hitów platformy.
Co sprawia, że „Squid Game” jest tak wyjątkowy?
„Squid Game” łączy w sobie elementy dramatu, thrillera i krytyki społecznej. Oryginalny pomysł polegał na przedstawieniu grupy ludzi biorących udział w dziecięcych grach z ekstremalnie wysoką stawką – przegrana oznacza śmierć. Kolorowe kostiumy, charakterystyczne maski strażników i labiryntowa scenografia kontrastują z brutalnością fabuły, tworząc unikalny klimat. Jednym z najbardziej pamiętanych elementów serialu jest gra „Czerwone, zielone”, która przyciągnęła widzów prostotą zasad, ale i napięciem, które towarzyszyło każdemu ruchowi uczestników.
Postacie w serialu są wielowymiarowe. Seong Gi-hun, główny bohater, to mężczyzna zmagający się z problemami finansowymi, który mimo własnych słabości podejmuje walkę o przetrwanie. Antybohater Cho Sang-woo reprezentuje ambitnego człowieka, który posunie się do wszystkiego, by wygrać. Tego rodzaju realistyczne portrety psychologiczne sprawiają, że widzowie łatwo angażują się emocjonalnie w losy bohaterów.
Wyzwania dla twórców seriali
Praca nad „Squid Game” była niezwykle wymagająca. Każda z gier wymagała precyzyjnego zaplanowania, zarówno pod względem wizualnym, jak i emocjonalnym. Na przykład scena „Mostu ze szkła” wymagała skonstruowania platformy o wysokości budzącej lęk, co wpłynęło na autentyczne reakcje aktorów. Ekipa filmowa musiała również dostosować się do reżimu czasowego i budżetowego, co przy tak złożonej produkcji było nie lada wyzwaniem.
Dlaczego oglądanie seriali stało się hobby?
Seriale oferują widzom coś więcej niż krótką rozrywkę – stają się platformą do eksplorowania trudnych tematów i odnajdywania podobieństw do własnego życia. „Squid Game” doskonale ilustruje tę tendencję. Z jednej strony dostarcza emocji i napięcia, a z drugiej zmusza do refleksji nad problemami współczesnego społeczeństwa, takimi jak długi czy nierówności ekonomiczne. Widzowie z różnych części świata mogą odnaleźć w tej historii cząstkę swoich własnych doświadczeń, co czyni serial uniwersalnym.
Czy „Squid Game” zmienił sposób, w jaki patrzymy na seriale?
„Squid Game” udowodnił, że widzowie poszukują produkcji wykraczających poza utarte schematy. Sukces serialu otworzył drzwi dla innych nietypowych projektów, zwłaszcza z Azji, które wcześniej nie miały szans na globalną dystrybucję. To również znak, że publiczność jest gotowa na historie, które łączą w sobie emocje, głębię i krytykę społeczną. Przyjęcie „Squid Game” wskazuje na rosnące zapotrzebowanie na ambitne narracje, które pozostawiają trwały ślad w pamięci widzów.
