Powiada się, że w fundamencie dobrego wychowania leży uszanowanie drugiego człowieka. Faktycznie powinno się przestrzegać wyznaczonych norm z uwagi na dobre zależności, dobre maniery z pewnością polepszają zależności międzyludzkie, ułatwiają komunikację i przebieg najróżniejszych sytuacji. Gdy dodatkowo odkryjemy, że znaczenie sformułowania savoire-vivre wywodzi SIĘ ze połączenia francuskich stwierdzeń „wiedzieć” i „życie”, wtedy będziemy mogli wyciągać wnioski, że to należyte postępowanie krótko mówiąc oznacza podtrzymywanie wskazanych norm zachowania w celu polepszenia egzystowania w społeczności. W związku z tym pokazuje się, iż to starożytni Grecy, którzy bezustannie kroczyli do doskonałości byli prekursorami savoire-vivre. A ożywienie umiejętności poprawnego postępowania nastał w czasie renesansu, który tak mocno inspirował się klasyczną kulturą antycznych. Specjalną uwagę do etykiety przykładano w dyplomacji i oficjalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Ale w drugiej połowie XX wieku statut etyczny zaczął również być respektowany w relacjacjach biznesowych i formalnych spotkaniach w innych domenach społecznych.

Zasad savoire-vivre jest bardzo dużo, bo normy te odnoszą się do każdej sfery naszego życia. Omówmy choć kilku z nich, w szczególności tym, które nawiązują do naszego zachowania przy stole i relacji w pracy. Traktujemy wszystkie osoby w towarzystwie z szacunkiem. Wyłączamy telefon, słuchamy wszystkich z atencją.

Kulturalne powitanie

W naszej polskiej kulturze panowie całowali na powitanie kobietę w rękę. Wespół z rozwojem etykiety na oficjalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego postępowania. Zawsze należy podać rękę, ścisnąć ją lekko, nie potrząsając. Jeżeli osoby w towarzystwie są równorzędne pod kątem statusu zawodowego, to pani pierwsza wysuwa dłoń. Starsza osoba również ma supremacja przed młodszą. W spotkaniach biznesowych natomiast nie liczy się płeć, ani wiek, lecz stanowisko. Pierwsza zawsze wita się osoba z najwyższym statusem zawodowym.

Zachowanie podczas posiłku

Do stołu zasiadamy w miejscu wyznaczonym zazwyczaj wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Ręce natomiast delikatnie opieramy o stół. Nasza postawa powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Widelec z niewielką ilością jedzenia wkładamy na prosto do ust. Istotne jest, ażeby siedząc przy stole okiełznać jednocześnie sztukę miłej konwersacji i jednoczesnego spożywania posiłku. Reguła wydaje się łatwa - kierujemy jakąś uwagę, czy pytanie do wspólbiesiadnika po prawej, nabieramy małą ilość jedzenia na łyżkę wkładamy do ust, spożywamy i z próżną buzią rozmawiamy z sąsiadem po lewej. Ponownie nabieramy jedzenie, jemy i ciągniemy rozmowę. Ten wzór może wydawać się udawany i bezrefleksyjny, lecz ma on na celu zrealizowanie dwóch kluczowych norm - kulturalnego jedzenia ( i zjedzenia!) posiłku i jednoczesnej miłej konwersacji z osobami towarzyszącymi. Warto wspomnieć, iż nie otwieramy ust z pełną buzią.

Przyszykowaną na stole serwetkę rozkładamy na kolanach, w taki sposób, aby leżała poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego zwykle spoczywają najbliżej talerza, następnie do ryb, a do przystawek są w następnej kolejności. Łyżka do zupy leży po prawej stronie jako ostatnia. U wierzchołka talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na napoje ułożone są w następującej kolejności: nieco dalej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na końcu na musujące napitki i likiery. Po lewej stronie talerza rozlokowana jest filiżanka na kawę. Wszelkie napoje popijamy drobnymi łyczkami, kieliszki zawsze trzymamy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.

Po ukończeniu posiłku bezwzględnie czekamy na sygnał gospodarzy, wówczas, kiedy oni dadzą sygnał, możemy zdjąć serwetkę z kolan, zostawić ją obok talerza i nie szurając krzesłem powstać i powiedzieć „dziękuję”.

Płeć niekiedy ma istotność

Mimo tego, że w stosunkach biznesowych najistotniejsze jest stanowisko, które się zajmuje, są sytuacje, w jakich kobieta ma pierwszeństwo. w sytuacji wspólnego biznesowego posiłku, w oficjalnej postaci, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej pozycja w sąsiedztwie. Przy wstępowaniu do pomieszczenia lub do windy zawsze kobieta wchodzi pierwsza. W przypadku jednak, kiedy drzwi otwierają się do środka pierwszy wchodzi mężczyzna, dlatego że to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Zwykle również przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako znak szacunku i gotowości do wsparcia.

Reguł savoire-vivre jest bardzo dużo i faktycznie pożądane byłoby ten sprawa zgłębić bardziej na swój użytek. Na ogół wiedza całkowicie przyjętych norm pozwoli nam poprawnie zachować się w bardzo odmiennych miejscach. Zawsze jednak wyjeżdżając do kraju o całkowicie odmiennej kulturze trzeba zaznajomić się z normami tam panującymi.